POSTARTEFAKTY. Papier jako materiał i medium na granicy kultury i natury. 

Wyodrębnienie zjawiska galerii-ogrodu i artysty-ogrodnika jako praktyk inkluzywnych wobec przyrody. 

Problem badawczy rozprawy doktorskiej odzwierciedla pytanie – czy nieświadome organizmy działają twórczo? Przyjęcie hipotezy, że twórczość nie jest wyłączną domeną człowieka, pozwoliło mi zauważyć w poszczególnych organizmach potencjalnych współtwórców dzieła artystycznego oraz skłoniło do podjęcia prób współpracy z nimi. 

Projekt zakłada stworzenie serii obiektów — postartefaktów — wykonanych przez artystę ale przekształconych przez inne organizmy. Praca ma na celu prześledzenie możliwego zakresu tej kooperacji. Jej założeniem jest dokonanie fuzji kultury i natury oraz reinterpretacja toposu artysty-demiurga i sformułowanie w jego miejsce koncepcji artysty-ogrodnika i galerii-ogrodu. 

Aby unaocznić współdziałanie człowieka i przyrody wybrałam jako elementy organizujące obiekty – papier, który ma głębokie konotacje z kulturą człowieka i – zupełnie od kultury niezależne – życie (zoe) reprezentowane przez biotę. Artysta pełni zatem rolę pierwszego poruszyciela, komponuje podłoże, układ początkowy obiektu. Następnie całość — poprzez zaszczepianie, wysiewanie lub sadzenie roślin, grzybów czy porostów  — oddaje działaniom twórczym przyrody. 

Poszczególne obiekty stanowią bazę danych do analizy różnorodnych zagadnień technologicznych, takich jak dobór tworzywa oraz aranżację przestrzeni służącej rozwojowi życia. Obserwacja zachowań bioty prowadzi do licznych konkluzji. Poznawanie reakcji roślin na bodźce zewnętrzne uświadamia, że artysta – ogrodnik ma istotny wpływ na późniejszy kształt dzieła. 

Każdy stworzony wspólnie z naturą obiekt jest podstawą do namysłu nad rolą artysty. Czy musi on działać jako twórca-demiurg czy może stanąć w pozycji kuratora procesów dostrzegającego potencjał twórczy wśród innych nie-ludzkich agentów?